«…στην όμορφη πόλη που οι δρόμοι της είναι τα σιωπηλά παράξενα επιπόλαια μα και φιλόδοξα όνειρά μας…στην όμορφη πόλη που κάθε δάκρυ μπορεί να γίνει συγχρόνως ποτάμι, θάλασσα ,ρυάκι και να ταξιδέψει ακόμη και μια χάρτινη παιδική βαρκούλα….στην όμορφη πόλη που η κραυγή απόγνωσης μπορεί να γίνει το ομορφότερο τραγούδι για ό,τι αγάπησες ,για ότι ακόμη σε κάνει να ζεις να αντιστέκεσαι να ονειρεύεσαι…στην όμορφη πόλη που έχει όνομα τις παιδικές μνήμες ,τις άλογες σκέψεις, το θράσος και το πείσμα μιας αλλαγής που έρχεται και προσπερνάει….στην όμορφη πόλη..που άλλοι την βλέπουνε όμορφη με φτιασίδια ακριβά ,κι άλλοι άσχημη, γερασμένη κι αποκρουστική…στην όμορφη πόλη…την δικιά μου ..την ολοδικιά μου πόλη αυτή που δεν θα μοιραστώ ποτέ με κανέναν..γιατί είναι μονάχα δικιά μου…και είναι όμορφη, φεγγαρόλουστη και αϋλη σαν ξωτικό…στην όμορφη πόλη….Νεμέα….την δική μου πόλη……………………………………………………………………Τέλης Καλλής
(από την σελίδα του επίτιμου προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας στο F )
