Σε σημερινή του ανάρτηση ο Υφυπουργός Ανάπτυξης & Επενδύσεων Χρίστος Δήμας αναφέρει με αφορμή το βιβλίο του Χρυσού Ολυμπιονίκη της άρσης βαρών & Βουλευτή Πύρρου Δήμα:
“Καλημέρα και καλή Κυριακή!
Για τον Πύρρο Δήμα δεν χρειάζονται πολλές εισαγωγές. Όλοι τον ξέρουμε και τον θαυμάζουμε.
Διάβασα το βιβλίο που έγραψε σε συνεργασία με τον Νίκο Ευσταθίου και πραγματικά περιγράφει την συγκλονιστική πορεία ζωής του από την Αλβανία του Χότζα μέχρι σήμερα.
Στη σελίδα 333 ο Πύρρος κάνει αναφορά σε εμένα. Όταν την διάβασα σκέφτηκα αυτόματα το 1992 που τον είδαμε να σηκώνει την Ελλάδα και να παίρνει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης και ως 12χρονος αισθανόμουν δέος και θαυμασμό. Δεν φανταζόμουν πως κάποια μέρα θα τον γνωρίσω και θα με τιμάει με την φιλία του, «ξάδερφος» όπως λέμε ο ένας τον άλλον!
Τον Πύρρο Δήμα τον γνώρισα το 2012 όταν και οι δύο είχαμε πρωτοεκλεγεί βουλευτές.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως γνωριστήκαμε μία ημέρα που είχαμε καταθέσει επίκαιρες ερωτήσεις, εγώ στον Υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου για την αυξημένη μεταναστευτική ροή στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου ενώ αυτός στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Ο Πύρρος έθεσε στον τότε υφυπουργό Αθλητισμού Γιάννη Ιωαννίδη, ένα σημαντικό θέμα για τις συνθήκες των αθλητών στο σπίτι της άρσης βαρών αλλά ήταν εμφανώς αγχωμένος. Τον είχα δει πριν μπει στην αίθουσα της ολομέλειας να πίνει ένα μπουκαλάκι νερό μονορούφι και να σκουπίζει τον ιδρώτα του. Αφότου τελειώσαμε τις ερωτήσεις πήγα και του μίλησα και ήπιαμε έναν καφέ στο εντευκτήριο της Βουλής. Θυμάμαι να τον ρωτάω «Έχεις πάρει 4 Ολυμπιακά μετάλλια, σε ξέρουν σε όλο το κόσμο, έχεις δώσει συνεντεύξεις στα μεγαλύτερα μέσα όλου του κόσμου. Γιατί ήσουν αγχωμένος;» Και με την απάντηση του με αποστόμωσε, λέγοντας μου πολύ απλά πως «Χρίστο, εδώ είμαστε στη Βουλή των Ελλήνων» δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο τον απεριόριστο σεβασμό που είχε και συνεχίζει να έχει για το Κοινοβούλιο ως δημοκρατικό θεσμό. Και αυτό το υψηλό αίσθημα ευθύνης για τον ρόλο του Βουλευτή ο Πύρρος το είχε σε όλη τη διάρκεια της θητείας του και αποτυπώνεται τόσο στο βιβλίο του όσο και από την πορεία του, σε όλη του τη ζωή. Μακάρι όλοι οι πολιτικοί να έχουμε το αίσθημα ευθύνης που διακρίνει τον Πύρρο. Καλοτάξιδο το βιβλίο!”
