Ο Δήμαρχος Κορινθίων Νίκος Σταυρέλης που παρακολούθησε σήμερα τις εορταστικές εκδηλώσεις για την ηρωϊκή έξοδο του Μεσολογγίου (που συνέβη την νύχτα μεταξύ 10ης και 11ης Απριλίου 1826, κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821) που κορυφώθηκαν μέσα σε κλίμα κατάνυξης αλλά και υπερηφάνειας, έγραψε σε σχόλιό του:
“Άκρα του τάφου σιωπή, στον κάμπο βασιλεύει.
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε, στα μάτια η μάνα μνέει.
Στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:
«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω ’γω στο χέρι;
Οπού συ μου ’γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει».
Συνδημότες μου καλησπέρα. Σας γράφω από το Μεσολόγγι, την Ιερή Πόλη η οποία από το πρωί τιμά μια από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές στην ιστορία μας, αλλά και μια από τις πιο σπουδαίες πράξεις αυτοθυσίας και ελευθερίας που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Την Έξοδο!
Θέλω να μου επιτρέψετε να ξεκινήσω την ανασκόπησή μου για την εβδομάδα που πέρασε, από την σημερινή μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ!
Πραγματικά είναι άλλο να το διηγείσαι κι άλλο να το ζεις. Όλη η πόλη βιώνει μια αληθινή μυσταγωγία. Τα πρόσωπα των ανθρώπων είναι σκυθρωπά, οι μεγάλοι δεν ανταλλάσσουν βλέμματα, τα παιδιά δεν παίζουν. Όλη η πόλη βουβαίνεται, για να μπορέσεις να ακούσεις τον ψίθυρο που σε κάθε δρόμο που περπατάς, σε κάθε γωνιά που στρίβεις, σε κάθε σπίτι που συναντάς στο Μεσολόγγι, σου λέει ένα προς ένα τα ονόματα των ανθρώπων που μια τέτοια μέρα, το 1826, πήραν την μεγάλη απόφαση να βγουν στον δρόμο. Χωρίς να τρέμει η καρδιά τους!
Νιώθω ευλογημένος που παρακολούθησα σήμερα αυτό το σπουδαίο γεγονός και σας εύχομαι να αξιωθείτε κάποια στιγμή να έρθετε εδώ, και να ζήσετε αυτή την μοναδική μέρα στην ιστορία μας, που κάθε χρόνο αναβιώνουν οι κάτοικοί της. Και θα προσπαθήσω να συνεχίσω πια, με τις πεζές αναφορές σε όσα έγιναν αυτές τις μέρες στον Δήμο μας, ίσως εμφορούμενος από μια φράση που άκουσα σήμερα σε κάποια ομιλία: «Η Έξοδος του Μεσολογγίου δεν είναι μόνο μια ιστορική στιγμή του παρελθόντος. Είναι και αναφορά στο παρόν και το μέλλον, γιατί σου δείχνει τον δρόμο που πρέπει να επιλέξεις, τον δρόμο του χρέους…».
