Μιλώντας στην εκπομπή «Πρωινή Ζώνη» στο Action 24 ο Υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης αναφερόμενος στα μέτρα της Κυβέρνησης σχετικά με την έξαρση της βίας μεταξύ ανηλίκων δήλωσε τα εξής:
«Κάναμε μεγάλη συζήτηση χθες στο Υπουργικό Συμβούλιο για το θέμα αυτό. Δεν είναι ένα φαινόμενο που αντιμετωπίζεται εύκολα. Έχει πολλούς παράγοντες που το έχουν πυροδοτήσει. Ένας παράγοντας είναι η πολύ μεγάλη εξάρτηση των παιδιών από το κινητό και τα παιχνίδια βίας που παίζουν από νεαρή ηλικία. Ένας άλλος παράγοντας είναι ότι έχουμε μία γενικότερη κρίση στη Δύση και στην Ελλάδα, δυστυχώς, στον θεσμό της οικογένειας και στην έννοια της πειθαρχίας. Τα παιδιά, σε πολλές περιπτώσεις, είναι εντελώς ανεξέλεγκτα. Ένας τρίτος παράγοντας είναι ότι υπάρχουν πρότυπα βίας γενικά στην κοινωνία μας, που παρασύρουν ιδιαίτερα τους εφήβους».
«Η Κυβέρνηση έρχεται και αυστηροποιεί το πλαίσιο. Πολύ σωστά ο Υπουργός Παιδείας απαγόρευσε τη χρήση κινητών στα σχολεία. Αυτό είναι ένα μέτρο εξαιρετικά προς την θετική κατεύθυνση. Και αυστηροποιεί και το πλαίσιο των ποινών κυρίως ως προς τους γονείς, διότι το να είσαι γονέας είναι μία μεγάλη απόφαση και μία μεγάλη ευθύνη. Δεν κάνεις ένα παιδί και το αφήνεις να υπάρχει. Πρέπει να είσαι δίπλα του όσο σε χρειάζεται και να το καθοδηγείς. Κανένας δεν θέλει να βάζει κανέναν φυλακή. Η φυλάκιση από μόνη της δεν είναι λύση. Πιστεύω ότι η κοινωνία μας και οι γονείς πρέπει να μπουν σε μία λογική ότι τα παιδιά, ιδιαίτερα στην εφηβεία, χρειάζονται καθοδήγηση, στοργή και φροντίδα».
«Το όριο της ποινικής ευθύνης για τους ανήλικους στα 14 είναι μία από τις σκέψεις που κατατέθηκαν στο τραπέζι, αλλά κάτι τέτοιο δεν έχει αποφασιστεί. Αυτό έχει πολλά συν και πολλά πλην. Η διάθεση της πολιτείας και σίγουρα της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού δεν είναι τιμωρητική προς τα παιδιά. Ένα παιδί 14 χρονών ό,τι και να έχει κάνει, έχει πολλά ελαφρυντικά γιατί – κακά τα ψέματα- στα 14 σου χρόνια ακόμα δεν έχεις διαμορφώσει πλήρως την προσωπικότητά σου και είναι πολύ πιθανό, λόγω εφηβείας, να κάνεις πράγματα που αν τα δεις λίγα χρόνια μετά δεν θα αναγνωρίζεις τον εαυτό σου. Άρα, όλο αυτό πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με μία σχετική προσοχή. Ένα παιδί που μπαίνει στο αναμορφωτήριο σε μικρή ηλικία δεν ξέρεις αν τελικά θα το βλάψει ή θα το ωφελήσει. Δεν είναι τόσο απλές αποφάσεις».
