Η πανδημία εκτός από οικονομικές έχει ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις και στα παιδιά. Η διατάραξη της καθημερινότητας τους με την διακοπή (σε διάφορες φάσεις ) της λειτουργίας των σχολείων και των φροντιστηρίων, η στέρηση της διασκέδασης, και άλλα πολλά, δεν τα άφησαν φυσικά ανεπηρέαστα.
Σύμφωνα με στοιχεία έγκριτων επιστημόνων , ο φόβος για την ασθένεια, η ανασφάλεια για το μέλλον, το αίσθημα απώλειας και η διατάραξη της καθημερινότητας δημιουργούν σύγχυση και θυμό, δύσκολα διαχειρίσιμο από μία ομάδα του πληθυσμού.
Όσον αφορά τα παιδιά, αρκετά παρουσίασαν διαταραχές στον ύπνο τους (αυπνία, αναστροφή του ωραρίου, εφιάλτες) ή στη διατροφή τους, σύγχυση για το πώς πρέπει να διαχειριστούν την καθημερινότητά τους και μετατραυματικό στρες, που είχε επίπτωση στην καθημερινότητά τους. Όπως διαπιστώθηκε τα παιδιά με χαμηλότερο οικονομικό και εκπαιδευτικό επίπεδο γονέων, αλλά και όσα είχαν υπερβολική έκθεση στην πληροφορία, παρουσίασαν μεγαλύτερα ποσοστά μετατραυματικού στρες.
Πολλά παιδιά και οι έφηβοι βιώνουν μέσα στην πανδημία καταθλιπτικό συναίσθημα, παραίτηση και παρουσιάζουν διαδικτυακή εξάρτηση ενώ αυξήθηκαν τα περιστατικά της ενδοοικογενειακής βίας. Περισσότερο ευάλωτα ήταν τα παιδιά με υπερκινητικότητα, ελλειμματική διαταραχή και διατροφικές διαταραχές.
Σαν αντιστάθμισμα θεωρείται πως αποτελεί κυρίαρχη προτεραιότητα η δια ζώσης εκπαίδευση, που συμβάλλει καθοριστικά στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των μαθητών.
Τα επιστημονικά στοιχεία και συμπεράσματα παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση που πραγματοποίησε ο Ι.Σ.Α .
