Είναι πολλά τα στοιχεία που κάνουν την ταινία «Arcadia 1900, Champagne D’ Orien» – «Η Καμπανία της Ανατολής» ,ξεχωριστή και ιδιαίτερη. Η ταινία, που ξεκίνησε να προβάλλεται από τις 5 Μαϊου, στην Κόρινθο, έχει κερδίσει τον θαυμασμό και τον έπαινο των θεατών , αφού σε «ταξιδεύει» σε άλλες , παλιές εποχές, με «οδηγό» την αγάπη και το μεράκι μιας οικογένειας για την …κορυφή! Έχει χρησιμοποιήσει σπάνιο αρχειακό υλικό (και φωτογραφικό) από την Αρκαδία και την Κορινθία. Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά κάτι το ιδιαίτερο…και το επιτελείο των ηθοποιών εκπληκτικό.: Γιώργος Μιχαλακόπουλος, Ισίδωρος Σταμούλης, Σοφία Σεϊρλή , Οδυσσέας Σταμούλης.
Θέλοντας να μάθουμε περισσότερα στοιχεία και να «ερμηνεύσουμε» την ταινία ,αναζητήσαμε τον σκηνοθέτη της ταινίας κ. Κώστα Σπυρόπουλο , ο οποίος μας μίλησε τόσο για την ταινία του αυτή , όσο και για τα μελλοντικά του σχέδια .
hmerisiakorinthou.gr: Πως καταπιαστήκατε με αυτό το θέμα για να κάνετε αυτή την ταινία – ντοκιμαντέρ;
Σπυρόπουλος: Εδώ και χρόνια έχω προβληματιστεί με τις χαμένες ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν στην ζωή της Πελοποννήσου και αφορούσαν την οικονομική της ανάπτυξη, μια από αυτές είναι και το κρασί. Στα πλαίσια της έρευνάς μου λοιπόν, που μετράει ήδη οκτώ χρόνια, ανακάλυψα την οικογένεια Παπανικολάου, που από το 1885 παράγει αφρώδη οίνο τέτοιας ποιότητας που συναγωνίζονταν τους αντίστοιχους γαλλικούς. Με τους χαρακτήρες της ταινίας, ταξίδεψα μαζί τους και ανακάλυψα στοιχεία σε αρχεία στο Βέλγιο, στη Γαλλία, στο Σικάγο, αλλά και στην Αθήνα.
hmerisiakorinthou.gr: Έχετε σχέση με την Πελοπόννησο;
Σπυρόπουλος: Ναι. Βέβαια, ο πατέρας μου είναι από τη Μαντίνεια. Αυτό σίγουρα ήταν ένα επιπλέον κίνητρο, η καταγωγή μου δηλαδή, στην προσπάθειά μου να συμβάλλω ώστε να γνωρίσουμε ιστορικά την επιχειρηματική αλλά και κοινωνική ζωή της Πελοποννήσου.
hmerisiakorinthou.gr: Είστε ευχαριστημένος από την αποδοχή της ταινίας σας από τον κόσμο;
Σπυρόπουλος: Ο κόσμος φεύγει συγκινημένος και μας τιμά με τα συγχαρητήρια και τα θερμά του λόγια. Το σχόλιο ενός φίλου από την Κόρινθο που το δημοσίευσε στα social media, του Βλάση Ζαφείρη, λέει: «Μία ασυνήθιστη ταινία, μία υπέροχη έκπληξη. Δεν ξέρω πόση ώρα κράτησε ο χρόνος προβολής, γιατί ο χρόνος έπαψε να κυλά. Όλα ήταν τέλεια! Ένα πραγματικό διαμάντι»!
hmerisiakorinthou.gr: Η ιστορία στην ταινία σας από πότε ξεκινάει;
Σπυρόπουλος: Η αφήγηση ξεκινάει από το 1885 μέχρι το 1935. Είναι μια μικρογραφία της ιστορίας της Ελλάδας. Βρήκα κινηματογραφικά αρχεία τα οποία προβάλλονται πρώτη φορά. Υπάρχουν κινηματογραφικά αρχεία από την Κόρινθο του 1927, από τον σεισμό του 1928, αρχεία της δεκαετίας του ’20 με τη διέλευση του Ισθμού με καραβάκι, επίσης διέλευση της σιδηροδρομικής και αμαξητής γέφυρας με αυτοκίνητα της εποχής. Πλάνα από το Ναύπλιο του 1925, αλλά και από την αστική Αθήνα, την οδό Πανεπιστημίου κινηματογραφημένη το 1927. Ο Πειραιάς του 1926 και η παρουσία γαλλικών στρατευμάτων στον Πειραιά το 1916. Οι Γάλλοι είχαν αποκλείσει το λιμάνι του Πειραιά, πιέζοντας τον βασιλέα Κωνσταντίνο να παραιτηθεί. Η οικογένεια Παπανικολάου έσπασε το μπλόκο και έκανε χρυσές δουλειές με τους Γάλλους για 17 μήνες.
hmerisiakorinthou.gr: Έχετε ασχοληθεί και με άλλου είδους ταινίες, εκτός από ντοκιμαντέρ;
Σπυρόπουλος: Το κύριο επάγγελμά μου ήταν δημοσιογράφος. Έχω εργαστεί τόσο στον έντυπο, όσο και στον ηλεκτρονικό Tύπο για πολλά χρόνια. Υπήρξα διευθυντής στους τηλεοπτικούς σταθμούς, ANT1, MEGA, SKAI, ET. Επίσης ήμουν CEO στο Euronews. Το ντοκιμαντέρ είναι η δεύτερη μεγάλη μου αγάπη. Σ΄αυτό έχω αφιερώσει όλη μου τη δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια.
hmerisiakorinthou.gr: Και το ντοκιμαντέρ είναι άλλωστε κατά κάποιο τρόπο προέκταση της δημοσιογραφίας, αφού προϋποθέτει έρευνα.
Σπυρόπουλος: Η δημοσιογραφία οδηγεί παντού, όπως έλεγαν και οι παλιοί δημοσιογράφοι. Όμως για να δημιουργήσω αυτή την ταινία, θυμήθηκα τον δημοσιογράφο, μόνο κατά τη διάρκεια της έρευνας. Στην κινηματογράφηση και στο μοντάζ «ξέχασα» τον δημοσιογράφο, ώστε να δημιουργήσω μία κινηματογραφική ιστορία που “γεννάει” συγκίνηση.
hmerisiakorinthou.gr: Έχετε κάποια άλλα κινηματογραφικά σχέδια;
Σπυρόπουλος: Είναι στα σκαριά μία ταινία ντοκιμαντέρ που αφορά τη ζωή ενός ανθρώπου αλλά και την ιστορία της Ελλάδας και της Πελοποννήσου, από το 1947 μέχρι το 2015. Ο πρωταγωνιστής ως παιδί τον πήρε οικογένειά του από τη χώρα για να γλιτώσουν από τα δεινά του εμφυλίου. Το παιδί αυτό που έφυγε κακήν κακώς, δούλεψε παραγιός σε δουλειές του ποδαριού, πήγε νυχτερινό και μπήκε στην Ανωτάτη Εμπορική και έγινε επιτυχημένος επιχειρηματίας. Είναι η προσωπική ιστορία αυτού του ανθρώπου που είναι της Αριστεράς και 40 χρόνια μετά το φευγιό του από το χωριό, επιστρέφει για να σμίξει και να συμφιλιωθεί με τα παιδιά και τα εγγόνια των διωκτών τους. Aυτή η ιστορία με έχει συγκινήσει πάρα πολύ. Είναι ένας άνθρωπος ελεύθερου φρονήματος που έχει το θάρρος της γνώμης του.
Τ.Κ
