Τις συνέπειες της απόφασης της κυβέρνησης να ενοποιήσει σε έναν ενιαίο φορέα με έδρα την Αθήνα όλες τις δομές και τους φορείς πρόληψης και απεξάρτησης από τα ναρκωτικά και από άλλους εθισμούς, οι οποίοι βρίσκονται διάσπαρτοι σε διάφορες περιοχές της χώρα μας παρουσίασε, με δηλώσεις της, στην εφημερίδα μας η εκπαιδευτικός Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας και επιστημονικά υπεύθυνη του κέντρου πρόληψης “Δίολκος” κα Δήμητρα Παπαναστασίου. Η κα Παπαναστασίου αναφέρθηκε, ειδικότερα, σύμφωνα με όσα γνωρίζει μέχρι στιγμής, στις επιπτώσεις που θα έχει αυτή η κυβερνητική απόφαση στο ανεκτίμητης αξίας κοινωνικό έργο που επιτελούν όλοι αυτοί οι λειτουργούντες επί πολλές δεκαετίες μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί.
Αναλυτικά, η κα Παπαναστασίου δήλωσε στην hmerisiakorinthou.gr :
“Κατ’ αρχήν το τοπίο είναι πάρα πολύ “θολό”. Δεν ξέρουμε ακριβώς τι θα είναι αυτός ο ενιαίος φορέας. Είναι ένας ενιαίος φορέας- “ομπρέλα”, ο ΕΟΠΑΕ, έτσι θα λέγεται, “Εθνικός Οργανισμός για την Πρόληψη και την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων” ο οποίος απ’ ό,τι φαίνεται, χωρίς να μπορώ να σάς το πω μετά βεβαιότητος, κατ’ αρχήν κλείνει και αλλάζει τη μορφή των Κέντρων Πρόληψης – άγνωστη πλέον η μορφή των Κέντρων Πρόληψης – τα οποία είναι σταθερά υποστελεχωμένα τα τελευταία χρόνια κι έτσι κι αλλιώς δεν έχουν θεσμικό πλαίσιο ενιαίο. Και με τον τρόπο αυτό, με την ίδρυση του ενιαίου φορέα:
– Δημιουργείται μία συγκεντρωτική – ας το πούμε – μορφή διακυβέρνησης από την Αθήνα, χάνεται δηλαδή το χαρακτηριστικό του ότι η πρόληψη αλλά και η αντιμετώπιση πρέπει να είναι σε επαφή με την κοινότητα, με τον κόσμο, με τη συμμετοχή της αυτοδιοίκησης κ.τ.λ.
– Υπάρχει ένα ιατροκεντρικό μοντέλο, που εστιάζει πολύ στα προγράμματα μείωσης της βλάβης, όπως είναι τα υποκατάστατα με τη μεθαδόνη, με την ατρελιξόνη, με την βουπρενορφίνη και δεν εστιάζει καθόλου στην ψυχοθεραπεία, στα στεγνά προγράμματα απεξάρτησης αλλά ούτε και στα κέντρα πρόληψης, που κάνουν πολύ σοβαρή δουλειά τα τελευταία 25 χρόνια και κάποια είναι ακόμα και πιο παλιά στις τοπικές κοινότητες.
– Κι όλο αυτό το σχέδιο έρχεται σε αντίθεση με την – θα έλεγα – ανάγκη, την ζωτική ανάγκη της τοπικής κοινότητας, όπως εμείς την αφουγκραζόμαστε εδώ στην Κορινθία, αλλά και όλοι οι συνάδελφοι στην Ελλάδα, για δωρεάν υπηρεσίες – όπως εμείς προσφέρουμε – συμβουλευτικής, εμψύχωσης, ενδυνάμωσης, για ομάδες στόχους που έχουν να κάνουν με γονείς, με παιδιά, με εκπαιδευτικούς, με τον στρατό, με την αστυνομία, με τους κληρικούς. Δηλαδή εμείς μπαίνουμε στην κοινότητα.
Όλο αυτό λοιπόν, η δημιουργία του ενιαίου φορέα, σημαίνει ότι θα έχεις μια κεντρική διοίκηση από την Αθήνα, δεν ξέρω σε τι νομική μορφή θα είμαστε, και – τέλος πάντων – η επαφή με την τοπική κοινωνία, η ύπαρξη ενός διοικητικού συμβουλίου, η συμμετοχή συλλογικοτήτων από το νομό, όλα αυτά καταργούνται! Δεν μπορώ να σας πω μετά βεβαιότητος πώς θα είναι στην πράξη, αλλά σάς είπα τρία βασικά σημεία, ότι έχουμε μία ιατρικοποίηση του θέματος της απεξάρτησης, έναν εστιασμό στην σωματική απεξάρτηση, στα υποκατάστατα κι όχι στα στεγνά προγράμματα και στην πλήρη αλλαγή του πλαισίου των κέντρων πρόληψης, που αυτή τη στιγμή είναι πολύ χρήσιμα στην κοινωνία.
Είμαστε σε διάλογο, τόσο με τη διοίκηση του ΟΚΑΝΑ, όσο και με το Υπουργείο Υγείας και με το Υπουργείο Εσωτερικών και με την ΚΕΔΕ, γίνονται πάρα πολλές “ζυμώσεις”, υπάρχει κάποια μετατόπιση των πολιτικών προσώπων στο να κουβεντιάσουν μαζί μας το όλο θέμα, αλλά όλα είναι ακόμη σε εξέλιξη. Δηλαδή έχουμε ένα “θολό” τοπίο μπροστά που δεν ξέρουμε πώς ακριβώς θα διαμορφωθεί. Δηλαδή δεν το ξέρουμε ακόμα, αλλά έχουμε κι εμείς πολύ αναστατωθεί και θορυβηθεί, διότι στον ενιαίο φορέα θα είναι συγχωνευμένοι οργανισμοί που για χρόνια προσφέρουν και στην πρόληψη και στην απεξάρτηση, όπως είναι το ΚΕΘΕΑ, που έχει και τομέα πρόληψης και απεξάρτησης, όπως είναι και ο ίδιος ο ΟΚΑΝΑ, όπως είναι το “18 άνω” και τα κέντρα πρόληψης. Οπότε φανταστείτε όλη αυτή τη συγχώνευση, τι αποτέλεσμα μπορεί να φέρει, πώς θα είναι. Εγώ επιφυλάσσομαι, δεν σάς κρύβω ότι ανησυχώ πάρα πολύ – και οι συνάδελφοί μας εδώ και το διοικητικό μας συμβούλιο – και περιμένουμε να δούμε τις εξελίξεις.
Ασφαλώς και θα δώσουμε και μια δημοσιότητα στο ζήτημα, δηλαδή θα πάμε κι εμείς να κάνουμε κάποιες κινήσεις σε Δήμους, στους συλλόγους δασκάλων, στον Ιατρικό Σύλλογο, στον Φαρμακευτικό Σύλλογο, στην Εκκλησία, δηλαδή σε όλα τα μέλη της αστικής μας εταιρίας και να δούμε πώς μπορούμε να διεκδικήσουμε ό,τι καλύτερο για μας.
Γ.Π
